ประมาณปลายคริสต์ศตวรรษที่ 17  คุณพ่อหลุยส์  โชเวต์  เจ้าอาวาสวัดประจำตำบลเลอเวส์วิลล์  ลา  เชอนาร์ด (Levesville-la-Chenard) สังฆมณฑลชาร์ตร  ประเทศฝรั่งเศส  ได้เห็นความทุกข์ร้อนของสัตบุรุษของท่าน  ทั้งด้านวัตถุและด้านจิตวิญญาณ อันเป็นผลของสงครามในบริเวณที่ราบโบส  จึงดำริที่จะช่วยให้พวกเขาสามารถดำรงชีวิตในสภาพที่ดีขึ้น  โดยได้รวบรวมเด็กสาวจำนวนหนึ่ง  ที่ปรารถนาจะถวายตัวแด่พระเป็นเจ้า

         งานริเริ่มของท่าน ได้รับความร่วมมือจาก ดามัวแชล มารีอานน์ เดอ ตียี  ผู้ให้การอบรมภคินีรุ่นแรกของคณะ ซึ่งต่อมาถูกเรียกว่า "คณะธิดาโรงเรียน"  เพราะสอนอ่านเขียน  สอนคำสอน  เย็บปักถักไหมพรมแ่ก่เด็กหญิงในหมู่บ้าน

        ภคินียัีงอุทิศตนดูแลเอาใจใส่คนเจ็บป่วยและเด็กกำพร้า  ขณะเดียวกันยังต้องหาเลี้ยงชีพด้วยน้ำพักน้ำแรงของตนเอง เพื่อมิให้เป็นภาระแก่วัด

        พ.ศ. 2250  ภคินี 2 คน ได้รับเรียกให้ไปทำงานที่หมู่บ้านห่างไกลใน ชาโตเนิฟ ณ ที่นี้เอง พระสัีงฆราชปอล โกเดต์ เดมาเรสต์ แห่งสังฆมณฑลชาร์ตรได้มาเยี่ยมสัตบุรุษและได้เห็นความกระตือรือร้นในการทำงานของภคินี  จึงมีความปรารถนาจะให้ไปแพร่ธรรมในเขตอื่น ๆ ด้วย ในปีต่อมาท่านจึงได้มอบบ้านหลัีงใหญ่ใกล้อาสนวิหารพระมารดาแห่งชาร์ตรให้เป็นบ้านศูนย์กลางของคณะและได้ตั้งชื่อให้คณะว่า  
" ภคินีเซนต์ปอล เดอ ชาร์ตร" 

       พ.ศ. 2270 ท่านเคาท์แห่ง โบเรอปา  ผู้บัญชาการทหารเรือได้มีหนังสือในนามของกษัตริย์ของภคินีจำนวน 4 คน ไปทำงานรักษาพยาบาลแก่ทหารเรือที่เกิดโรคระบาดเ็จ็บป่วยในค่ายกักกันที่ประเทศกายอานา ทวีปอเมริกาใต้ นับเป็นการเริ่มงานแพร่ธรรมในต่างประเทศเป็นครั้งแรก  จวบจนปี พ.ศ. 2532 คณะปฎิบัติงานอยู่ในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก 27 ประเทศ

           ประวัติศาสตร์และชีวิตของคณะ  ดำเนินไปตามเสียงเรียกร้องของพระศาสนจักร  ในการพัฒนาเพื่อนมนุษย์ ด้านสุขภาพอนามัย สติปัญญา การดำรงชีพ และด้านจิตวิญญาณ

                   สมาชิกทั่วโลก ถ่ายทอดพระพรพิเศษและจิตตารมณ์ของคณะสืบต่อกันมา เป็นแนวดำเนินชีวิตในความเป็นหนึ่งเดียวกันภายใต้การทรงนำของพระจิตเจ้า  และคำแนะนำของสมเด็จพระสันตะปาปาและผู้แทนของพระองค์ในพระศาสนจักรท้องถิ่น

งานในประเทศไทย

                   พ.ศ. 2441  พระสังฆราชหลุยเวย์  ได้ขอภคินีเซนต์ปอล เดอ ชาตร์มาทำงานด้านการพยาบาลที่โรงพยาบาลเซนต์หลุยส์  มีภคินีรุ่นแรกเดินทางมาทำงานด้านการรัำกษาพยาบาลที่โรงพยาบาลเซนต์หลุยส์  มีภคินีรุ่นแรกเดินทางมา 7 คน  เข้าทำการรักษาพยาบาล สงเคราะห์เด็ก คนชรา ออกหน่วยพยาบาลเคลื่อนที่ และสอนนักเรียนพยาบาล

                  พ.ศ. 2448 คุณพ่อกอลอมเบต์  ขอให้คณะมาเปิดโรงเรียนคาทอลิกสำหรับเด็กหญิง  สอนภาษาต่างประเทศ ดนตรี และการฝีมือ จึงเปิดโรงเรียนอัสสัมชัญคอนแวนต์เป็นแห่งแรก ภคินีทำงานด้านการศึกษาอบรมแก่เยาวชนทุกระดับ  โดยไม่คำนึงถึงความแตกต่างทางศาสนา ฐานะทางสังคมและเศรษฐกิจ

ภคินีอุทิศตนรับใช้เพื่อนมนุษย์ทั้งหลาย

               ทุกวัน ภคินีร่วมถวายบูชามิสซา  อันเป็นศูนย์กลางแห่งชีวิตของเธอ เพื่อถวายตนเองและกิจการต่าง ๆ ร่วมกับการบูชาของพระคริสตเจ้า

               ภคินีดำรงชีวิตอยู่ในหมู่คณะ แบ่งปัน และสนับสนุนกันและกัน ในการปรนนิบัติพระเป็นเจ้าและรับใช้เพื่อนมนุษย์

จิตตารมณ์ของภคินี เซนต์ปอล เดอ ชาร์ตร

               พื้นฐานจิตตารมณ์ของภคินี  มาจากคำสอนของนักบุญเปาโล  คือ  มีพระคริสตเจ้าเป็นศูนย์กลางชีวิต  ดุจเดียวกับพระแม่มารีองค์อุปถัมภ์ของคณะ อันเป็นแรงจูงใจที่อยู่เบื้องหลังการถวายตนแด่พระเป็นเจ้า  ทำงานประกาศพระวรสารของพระองค์ในงานรับใช้พระศาสนจักรและเืพื่อนมนุษย์ จิตตารมณ์ของคณะสรุปอยู่ในสามคำนี้  "ซื่อสัตย์  ราบเรียบ  การงาน"

รายละเอียดเพิ่มเติม>>>>